Είναι περίεργη όσο και ενδιαφέρουσα η θέση της γυναίκας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Από τη μια στερείται ίσων δικαιωμάτων σε σχέση με τον άνδρα —αφού δεν έχει πρόσβαση στην Αγορά, μα ούτε και στο δημόσιο Λόγο, καταδικασμένη να «διαφεντεύει» στο σπίτι ακονίζοντας την τεχνική του small talk, του κουτσομπολιού και της κρεβατομουρμούρας, μιας και τα μεγάλα και σοβαρά δεν της ανήκουν,– και από την άλλη, εντυπωσιάζει με την παρουσία της στη δραματική λογοτεχνία της εποχής.
Κριτική
Category
-
Περιπαιχτική «Άλκηστη» στο Δάσος
-
«Η Τάξη μας» (“ Nasza Klasa”) του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ .
Ρέκβιεμ για «τα χρόνια του άχρονου χρόνου»
ι. Ιστορία και ιστορικό γεγονός
Ποιό είναι το νόημα της «Ιστορίας» (αν τελικά υπάρχει )και ποιοί οι παράγοντες που το καθορίζουν; Υπάρχει κι αν ναι ποιά είναι η «ιστορική αλήθεια», η «αντικειμενικότητα» και η «πραγματικότητα» και πώς αυτές προσλαμβάνονται από τη συνείδηση του μεταγενέστερου μελετητή, μια συνείδηση που θεωρεί πια ότι η «αλήθεια» είναι θέμα οπτικής γωνίας πρόσληψής της από τις ψυχο-πνευματικές υποδοχές του κρίνοντος υποκειμένου, άρα τελικά ίσως και να μην υφίσταται η δυνατότητα αποκλειστικά και μόνο μιας ανάγνωσης, αλλά μάλλον «παρανάγνωσης» των δεδομένων; Continue Reading
-
Θεατρική κριτική και αγορά
Για κάποιους ο ρόλος του κριτικού είναι να μορφώσει τις μάζες και ο ρόλος των καλλιτεχνών να μορφώσουν τον κριτικό. Για κάποιους άλλους ο μόνος έγκριτος κριτικός είναι το κοινό. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ο κριτικός είναι ο μόνος που δεν πηγαίνει στη «μάχη», αλλά εμφανίζεται αργότερα και πυροβολεί τους τραυματίες. Άλλοι πάλι βλέπουν τον κριτικό σαν ένα ευνούχο σε χαρέμι ανάμεσα σε ωραίες γυναίκες που τις παίρνει μάτι αλλά δεν μπορεί να τις έχει. Continue Reading
-
Η γοητευτική «Ωραία του Πέραν»
Η[/ropcap] σαπουνόπερα είναι “η τσίχλα των ματιών”. Το μελόδραμα “ η ηχώ του ιστορικά άφωνου υποκειμένου”. Και πάει λέγοντας. Τα τσιτάτα και τα γνωμικά δεν έχουν τελειωμό. Και δικαίως. Το μελόδραμα είναι το καθημερινό μας ψωμί, κατά πως λέει και ο σπουδαίος Κουβανός μυθιστοριογράφος, Αλέχο Καρπεντιέ. Δεν περνά στιγμή χωρίς να το ζήσουμε στο πετσί μας. Μας πολιορκεί: από την τηλεόραση μέχρι τους δακρύβρεχτους λόγους των πολιτικών. Continue Reading
-
Εμφύλιος σπαραγμός προ των πυλών
Το έργο του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας» είναι ένας δύσβατος δραματικός τόπος. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι το τέλος του είναι παράταιρο —αφού αποτελεί κατοπινή προσθήκη και σαφώς δεν είναι στο ύψος της ποίησης και της στοχαστικότητας του αισχυλικού— αλλά είναι και η ίδια η υφή της σύγκρουσης και η μυρωδιά της αρρώστιας και της σήψης που δημιουργούν ερμηνευτικά προβλήματα. Continue Reading
-
Οι «Όρνιθες» δεν πέταξαν
Τους «Όρνιθες» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου παρουσίασε στην Επίδαυρο η Στέγη και συνεχίζει στην Αθήνα. Continue Reading
