Κριτική
Category

  • Τα όρια της της αθλιότητας «Σφήκες» της Λένας Κιτσοπούλου

    Οι «Σφήκες» παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο και σε άλλα θέατρα με συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Βορείου Ελλάδος. Δεν πρόκειται για τη γνωστή κωμωδία του Αριστοφάνη, αλλά για το νέο έργο της Λένας Κιτσοπούλου, το οποίο ανέβηκε με τον κλεψίτυπο τίτλο της ομώνυμης αρχαίας κωμωδίας και καταγράφηκε ως «ελεύθερη διασκευή». Η ενοποιός γέφυρα μεταξύ των δύο έργων είναι η ιδέα του δικομανούς πατέρα, ο οποίος εξ αιτίας αυτής της μανίας του περιορίζεται από το γιό του κατ΄ οίκον. Ερωτήματα για την έννοια της διασκευής, για την «καταλληλότητα» των παραστάσεων στην Επίδαυρο, για τα κριτήρια επιλογής των έργων και άλλα παρόμοια, που συνήθως γράφονται, δε θα μας απασχολήσουν σε αυτό το κριτικό σημείωμα. Άλλωστε, όλα «από πολλούς κι από καιρούς» έχουν απαντηθεί και είναι ως υποθέσεις και αντιεπιστημονικές και παρωχημένες. Η κρίση μας αφορά το παραστασιακό γεγονός και μόνο αυτό.

    Continue Reading

    20 Σεπτεμβρίου, 2023 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 973

  • Η οδυνηρή όψη των αντιφάσεων – “Μήδεια” του Φρανκ Κάστορφ

    Τη «Μήδεια» σε σκηνοθεσία του Φρανκ Κάστορφ παρουσίασε το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στο αρχαίο θέατρο της Αργολίδας. Το δραματικό κείμενο συγκροτήθηκε από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη και  τα έργα του Χάινερ Μύλλερ «Ρημαγμένη όχθη», «Μήδειας υλικό», «Τοπίο με Αργοναύτες», ενώ την κειμενική σύνθεση διέτρεξαν αποσπάσματα από τα ποιήματα του Αρθούρου Ρεμπώ «Μια εποχή στην κόλαση» και «Εκλάμψεις».

    Continue Reading

    8 Σεπτεμβρίου, 2023 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 709

  • Ουισκάκια, τσιγαράκια και πλαστικά ρυάκια. “Ιππόλυτος” του Ευριπίδη

    «Πολλή μέν ἐν βροτοῖσι κοὐκ ἀνώνυμος θεά …», «Τρανή θεά και κοσμοξακουσμένη σε γη και σ’ ουρανό, εγώ είμαι η Κύπρη», έγραψε ο Ευριπίδης και μετέφρασε ο Κώστας Βάρναλης. Αυτή η εικόνα της παντοδύναμης θεάς που διαφεντεύει το σύμπαν κυριαρχεί στον «Ιππόλυτο» του Εθνικού Θεάτρου που σκηνοθέτησε η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Η Αφροδίτη αναγορεύεται από τη σκηνοθέτιδα σε μαριονετίστα, κινεί τα νήματα της ζωής των ανθρώπων, εμπνέει πάθη, δημιουργεί δράσεις και αντιδράσεις, αποφασίζει για τη ζωή και το θάνατο. Προαναγγέλλει ήδη από την έναρξη την πορεία και το τέλος του έργου. Ακολουθώντας τη μόδα της εποχής η κυρία Ευαγγελάτου εισήγαγε στην παράσταση την κινηματογραφική προβολή. Η Αφροδίτη (Έλενα Τοπαλίδου) με την κάμερα ανά χείρας καθ’ όλη τη διάρκεια, βιντεοσκοπεί και προβάλλει στο επίμηκες video-wall, που καταλαμβάνει τη σκηνή δίκην ανακτόρου της Τροιζίνας, πλάνα γενικά, κυρίως όμως λεπτομέρειες, μάτια, δάχτυλα, αντικείμενα.

    Continue Reading

    28 Αυγούστου, 2023 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 783

  • Τ’ είναι τραγωδία; Τι μη τραγωδία; Και τι τ’ ανάμεσό τους; «Ελένη» του Ευριπίδη από το ΚΘΒΕ

    Η «Ελένη» του Ευριπίδη διαδραματίζεται στην Αίγυπτο. Εκεί μετέφεραν οι θεοί την Ελένη, ενώ στην Τροία έστειλαν το είδωλό της. Έλληνες και Τρώες αγνοούν την πράξη των θεών και μάχονται για την Ελένη δέκα χρόνια. Έπειτα από την άλωση της Τροίας, παρασυρμένος από τα κύματα ο Μενέλαος φτάνει στην Αίγυπτο. Συναντά τυχαία την Ελένη και πληροφορείται πως ο βασιλιάς της Αιγύπτου την πιέζει να τον παντρευτεί. Ο Μενέλαος αντιμετωπίζει με δυσπιστία την εκδοχή για το είδωλο, αλλά τελικά πείθεται, όταν ένας ακόλουθός του τον πληροφορεί πως το είδωλο για το οποίο πίστευαν ότι είναι η Ελένη, χάθηκε. Με τέχνασμα το οποίο επινοεί η Ελένη δραπετεύουν προς τη Σπάρτη.

    Continue Reading

    13 Σεπτεμβρίου, 2022 • Κριτική Θεάτρου • Views: 1560

  • Τα βήματα του πολέμου – “Αγαμέμνων” στην Επίδαυρο

    Ο αρχέγονος μύθος και ο φιλοσοφικός στοχασμός συναπαρτίζουν το δραματικό υπέδαφος στο οποίο θεμελιώνεται ο Αγαμέμνων, η πρώτη τραγωδία από την τριλογία Ορέστεια του Αισχύλου. Ο βασιλιάς των Μυκηνών, ο στρατάρχης των Αχαιών Αγαμέμνων επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο της Τροίας στο παλάτι του, που το βαρύνει η κατάρα θεών και προγόνων. Εκεί, τον δολοφονεί η γυναίκα του, η Κλυταιμνήστρα, με τη σύμπραξη του εραστή της Αίγισθου. Τα οντολογικά ερωτήματα, τα οποία θέτει ο Αισχύλος με την παντοδυναμία του ποιητικού λόγου στον Αγαμέμνονα, αναδύονται αυτούσια αλλά και παρεισφρέουν σε επιμέρους θέματα ως συνιστώσες τους. Η ανάγκη, το νείκος και η φιλότης, η δικαιοσύνη και η αυτοδικία, η πολιτική πρακτική, η αρχαία αρά, η κοινωνική τάξη, η ανατροπή της κατεστημένης ηθικής, η εξουσία και η βία συνυφαίνουν ως έννοιες το δράμα, που θα διανύσει την πορεία του και θα κορυφωθεί στην τελευταία τραγωδία της τριλογίας, τις Ευμενίδες, με τη σύνθεση των αντιθέτων δυνάμεων, την επικράτηση της ισορροπίας και την αφετηρία μίας νέας τάξης πραγμάτων κατά την οποία το μητρικό δίκαιο δε θα είναι ισοδύναμο του πατρικού.

    Continue Reading

    7 Αυγούστου, 2022 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 1112

  • «Οιδίποδας» αλά Γερμανικά

    Ένα νέο έργο παρουσίασε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου η Schaubühne σε σκηνοθεσία Thomas Ostermeier. Πρόκειται για τον «Οιδίποδα» της Maja Zade. Ο ίδιος ο τίτλος υποβάλλει την υπόθεση. Παραπέμπει στον αρχέγονο μύθο του Οιδίποδα και ίσως στον ομώνυμο «Τύραννο» του Σοφοκλή, ενώ ταυτόχρονα αφίσταται του πρωτοτύπου. Όχι «τύραννος», όχι «Οιδίπους», αλλά «Οιδίποδας» στην ελληνική μετάφραση.

    Continue Reading

    12 Σεπτεμβρίου, 2021 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 1510

EnglishGreek