Πώς γίνεται η ανάγκη για ελευθερία να προκαλεί ανασφάλεια και η ανάγκη για ασφάλεια να προκαλεί ασφυξία; Τί σχέση έχει η πειθαρχία με την υποταγή και γιατί μπερδεύουμε την ελευθερία με το χάος; Γιατί η ομοφωνία να μοιάζει με την ομοιομορφία κι η διαφωνία με το «χειρότερο κακό»; Και τέλος πάντων τι σχέση έχει το θέατρο με όλα αυτά και πώς μπορεί να φωτίσει την έννοια της δημοκρατίας μέσα σε όλες μας τις σχέσεις;
Continue ReadingΕθνικό Θέατρο
Posts
-
Εθνικό Θέατρο: Εργαστήρια για εφήβους και νέους “Τo δικό μας μανιφέστο!”
-
Φοίνισσες, η τραγωδία της διχόνοιας
Την τραγωδία του Ευριπίδη Φοίνισσες παρουσίασε το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.
Ο Ευριπίδης δίδαξε τις Φοίνισσες μεταξύ των ετών 411 – 408 π.Χ. και έλαβε το δεύτερο βραβείο. Η εποχή της συγγραφής χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα γεγονότα αναταραχής για την Αθήνα.
Continue Reading -
Η ύβρις, το στάχυ της πλάνης και το υπερκινητικό φάντασμα
Την αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία της ελληνικής γραμματείας, τους «Πέρσες» του Αισχύλου, παρουσίασε το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο.
Continue Reading -
Περιπαιχτική «Άλκηστη» στο Δάσος
Είναι περίεργη όσο και ενδιαφέρουσα η θέση της γυναίκας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Από τη μια στερείται ίσων δικαιωμάτων σε σχέση με τον άνδρα —αφού δεν έχει πρόσβαση στην Αγορά, μα ούτε και στο δημόσιο Λόγο, καταδικασμένη να «διαφεντεύει» στο σπίτι ακονίζοντας την τεχνική του small talk, του κουτσομπολιού και της κρεβατομουρμούρας, μιας και τα μεγάλα και σοβαρά δεν της ανήκουν,– και από την άλλη, εντυπωσιάζει με την παρουσία της στη δραματική λογοτεχνία της εποχής.
-
“Η τάξη μας” του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, Εθνικό Θέατρο, Σημείωμα Σκηνοθέτη
Δέκα μαθητές μιας τάξης μιας μικρής πολωνικής πόλης καλούνται στη σκηνή για μια ιδιότυπη συνομιλία με την Ιστορία. Συγκεκριμένα με τα ιστορικο-κοινωνικά γεγονότα που σημάδεψαν και καθόρισαν τη ζωή τους και που ηθελημένα ή μη τους μετέτρεψαν σε θύτες και θύματα. Continue Reading
-
Το φάντασμα του μεταμοντέρνου . «Λυσιστράτη» στην Επίδαυρο από το Εθνικό Θέατρο
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός έχει αφομοιώσει το μεταμοντέρνο και τις αρχές του. Και το άφησε να πλανηθεί πάνω από το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου με την παράσταση της «Λυσιστράτης» που σκηνοθέτησε. Μία παράσταση pastiche, στην οποία εξαφανίστηκε κάθε διαφοροποιητικό στοιχείο του δραματικού είδους και εμφανίστηκε η συνύφανση της αναπαράστασης με την αφήγηση, των δρώντων και των δι’ απαγγελίας. Continue Reading
