Το θέατρο, ως λογοτεχνικό είδος (δράμα) αλλά και μορφή παραστατικής τέχνης (παράσταση), μορφοποιεί ανθρώπινες ενέργειες και καταστάσεις επινοημένες από το συγγραφέα, αντλούμενες είτε από το ιστορικό παρόν και παρελθόν, είτε στηριζόμενες σε μυθολογικά θέματα και φανταστικές υποθέσεις. Continue Reading
Φεβρουάριος, 2019
Archive
-
Το θέατρο ως χώρος καταγραφής και διαχείρισης της ιστορικής μνήμης
-
Ανθρωπιστικές αξίες και θέατρο «κλασικό» και «κλασικά» στην αρχή του 21ου αιώνα
Η αρχαία ελληνική τραγωδία αποτελεί μοναδικό πολιτισμικό προϊόν, όχι μόνο για τα θέματα που πραγματεύεται, ούτε για το είδος και το μέγεθος των συγκρούσεων που παρουσιάζει, ούτε (τέλος) για την αντιπαράθεση του φυσικού στον μεταφυσικό κόσμο, με την προσωποποιημένη ή απρόσωπη μορφοποίηση των αντιθέσεων που εικονοποιεί. Continue Reading
-
H Αόρατη σύγκριση. Η θεατρική παράσταση ως μνημονικό διακείμενο.
Η έννοια του διακειμένου έχει προ πολλού ξεφύγει από τα στενά όρια της Λογοτεχνίας, όπου για πρώτη φορά εμφανίστηκε και έχει αποτελέσει νοητικό και μεθοδολογικό εργαλείο ανάλυσης και ερμηνείας φαινομένων και καταστάσεων με ευρύτερη αποδοχή και περιεχόμενο, όπως ενδεικτικά εμφανίζεται στις Πολιτισμικές Σπουδές, με τη θεωρία του Peter Bruke για τον «πολιτισμικό υβριδισμό» (Bruke, 2010), που στην ουσία δεν είναι άλλο, παρά η ίδια η σημασία του «διακείμενου», σε επίπεδο πολιτισμικής δημιουργίας, στο σύνολό της.
