Ιστορία Θεάτρου
Category

  • Ο Περσέας και η Ιδάλια στο Θέατρο. Γνωριμία με το Θέατρο.

    Το νέο αυτό βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση, αποτελεί μία πρώτη, αλλά ουσιαστική γνωριμία με το θέατρο (όπως άλλωστε αναφέρει και ο υπότιτλός του), απευθυνόμενο σε “μεγάλα παιδιά” και “αθώους μεγάλους”. Μέσα από ένα πλασματικό διάλογο ενός ενήλικα (του “παππού”) με δύο ανηλίκους (τα “εγγόνια”), ο συγγράφεας βρίσκει την ευκαιρία, απευθυνόμενος στα πραγματικά του εγγόνια, τον Περσέα καιτ ην Ιδάλια, να διατυπώσει με τρόπο απλουστευμένο, αλλά επιστημονικά έγκυρο τις σκέψεις του για μια Εισαγωγή στην Ιστορία και τη Θεωρία του Θεάτρου, που αποτελεί σε δεύτερο επίπεδο η παρούσα εργασία. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

    Continue Reading
  • Το Προλεταριακό Δράμα και Θέατρο στην Ελλάδα

    Το εργατικό δράμα στην Ελλάδα,  μπορεί να θεωρηθεί ως  ιδεολογική κατάληξη του ΄”κοινωνιστικού” ΄΄(κατά την ορολογία της εποχής),αφού παρουσιάζει αναμφισβήτητα πιο ολοκληρωμένες, αλλά  πρώιμες σοσιαλιστικές  ( και΄΄ δυνάμει΄΄ μαρξιστικές) ιδέες  από ότι εκείνο.

    H ονομασία εργατικό ή προλεταριακό δράμα και θέατρο ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο των έργων και την αντίστοιχη σκηνική τους απόδοση, αφού τα έργα αυτού του είδους αντλούν την υπόθεσή τους από το αναπτυσσόμενο εργατικό κίνημα της εποχής. Παραστάσεις τέτοιου είδους δίνονταν συνήθως όχι μόνο από κανονικούς επαγγελματικούς θιάσους, αλλά από ερασιτέχνες με ευκαιρία διάφορες επετείους ή γεγονότα που συνδέονται άμεσα με το εργατικό κίνημα το οποίο κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα είχε  μια αξιόλογη παρουσία.

    Continue Reading
  • Values Across Space and Time: Αποτελέσματα A’ Φάσης Έρευνας Κοινού

    Το αρχαίο δράμα παραμένει στις μέρες μας ζωντανό θέαμα και αντιπροσωπεύει μέσα στη διαχρονία του την έννοια του «κλασικού». Στην τεράστια διαδρομή του στον χρόνο, έχει πλέον χάσει τον καθαρά ελληνοκεντρικό χαρακτήρα του και  έχει αποκτήσει διαστάσεις παγκοσμιότητας. Ο υπαινικτικός και αλληγορικός λόγος με τον οποίο προσεγγίζεται η βία, η εξουσία, η φιλοδοξία, η προσωπική ευθύνη για τις καταστάσεις, ο σεβασμός προς τους θεούς κ.ά. απομακρύνει την αρχαία τραγωδία από τον στόχο μιας πιστής αναπαράστασης γεγονότων και προσώπων της ιστορίας,  πλησιάζει όμως και υλοποιεί το όραμα της σύλληψης και της έκφρασης του καθολικού, του συλλογικού και του διαχρονικού. Έτσι,  μπορεί παντού και πάντα να αναδεικνύει θέματα όπως το αδιέξοδο της βίας, της αλαζονείας, το παράλογο και το ανώφελο του πολέμου, την ματαιοδοξία και την υπεροψία των ισχυρών, το «ήθος» των αδύναμων κ.ά.

    Continue Reading
  • Θεατρικό εργοτάξιο ανακυκλώσεων, μπότοξ και influencers

    Η πρακτική της ανακύκλωσης είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η ιστορία του ανθρώπου. Το ότι απασχολεί τόσο πολύ στις μέρες μας είναι γιατί η αναπαραγωγική δυναμική της νέας τεχνολογίας είναι όντως πρωτόγνωρη, σε σημείο να υποστηρίζουμε, χωρίς να υπερβάλλουμε, ότι όλα πλέον είναι δυνάμει ανακυκλώσιμα: από πλαστικά, χαρτιά, σιδηρικά, σκουπίδια, φαγητά, μέχρι ιδέες, συμπεριφορές, γούστο, κείμενα, παραστάσεις, σκηνοθεσίες, ιδεολογίες, τεχνικές. Ακόμη και τα συστατικά του μέχρι πρότινος θεϊκού δημιουργήματος (ο άνθρωπος), έχουν περάσει πλέον στη δικαιοδοσία της υψηλής τεχνολογίας.

    Continue Reading

    5 Μαρτίου, 2022 • Θεωρία Θεάτρου, Παγκόσμιο Θέατρο • Views: 1308

  • Το μετέωρο βήμα μιας αναζήτησης. Για μια ανάγνωση της ελληνικότητας ως ιδεολογικού στερεότυπου – Μέρος ΙI

    Πρωταρχικό ρόλο στις επιλογές των συγγραφέων και των ανθρώπων του θεάτρου γενικότερα (αντίστοιχα βέβαια με τις επιταγές και τις αναμονές του κοινού) παίζει, άλλοτε με φανερό και άλλοτε με λανθάνοντα τρόπο, η διαρκής και έμμονη ανάγκη που διατρέχει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της για καθορισμό της πολιτισμικής φυσιογνωμίας και προσδιορισμό της ταυτότητάς της, τόσο με τρόπο αποφατικό, όσο και καταφατικό, σε σχέση με την ταυτοσημία αλλά και την ετερότητά της. Αυτός είναι ο γνώμονας που σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζει τις επιλογές της και αυτό αποτελεί ζητούμενο που οριοθετεί την πορεία της κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

    Continue Reading

    28 Φεβρουαρίου, 2022 • Ιστορία Θεάτρου, Νεοελληνικό Θέατρο • Views: 1201

  • Το μετέωρο βήμα μιας αναζήτησης. Για μια ανάγνωση της ελληνικότητας ως ιδεολογικού στερεότυπου – Μέρος Ι

    Η αναζήτηση, ο εντοπισμός και η διαπίστωση του εθνικού, του γηγενούς, της ταυτότητας σε μια επιμέρους ή συνολική έκφραση της πολιτιστικής δημιουργίας ενός ευρύτερου συνόλου (έθνους/λαού), δεν μπορεί να γίνει παρά διττά και αμφίδρομα. Από τη μια, ως προς ένα αποφατικό τρόπο, με την κατανόηση του διαφορετικού και της ετερότητας που διακρίνει την άποψη που τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας διατυπώνουν σχετικά με το άλλο, το ανοίκειο σ’ αυτά και από την άλλη, ως προς ένα καταφατικό τρόπο προσέγγισης του ζητουμένου,  με την άποψη, που σύστοιχα διατυπώνουν σε αναφορά προς ένα εμείς, που περιλαμβάνει και τη δική τους δημιουργία.

    Continue Reading

    23 Ιανουαρίου, 2022 • Ιστορία Θεάτρου, Νεοελληνικό Θέατρο • Views: 1352

EnglishGreek