Theodore Grammatas

«Πολλή μέν ἐν βροτοῖσι κοὐκ ἀνώνυμος θεά …», «Τρανή θεά και κοσμοξακουσμένη σε γη και σ’ ουρανό, εγώ είμαι η Κύπρη», έγραψε ο Ευριπίδης και μετέφρασε ο Κώστας Βάρναλης. Αυτή η εικόνα της παντοδύναμης θεάς που διαφεντεύει το σύμπαν κυριαρχεί στον «Ιππόλυτο» του Εθνικού Θεάτρου που σκηνοθέτησε η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Η Αφροδίτη αναγορεύεται από τη σκηνοθέτιδα σε μαριονετίστα, κινεί τα νήματα της ζωής των ανθρώπων, εμπνέει πάθη, δημιουργεί δράσεις και αντιδράσεις, αποφασίζει για τη ζωή και το θάνατο. Προαναγγέλλει ήδη από την έναρξη την πορεία και το τέλος του έργου. Ακολουθώντας τη μόδα της εποχής η κυρία Ευαγγελάτου εισήγαγε στην παράσταση την κινηματογραφική προβολή. Η Αφροδίτη (Έλενα Τοπαλίδου) με την κάμερα ανά χείρας καθ’ όλη τη διάρκεια, βιντεοσκοπεί και προβάλλει στο επίμηκες video-wall, που καταλαμβάνει τη σκηνή δίκην ανακτόρου της Τροιζίνας, πλάνα γενικά, κυρίως όμως λεπτομέρειες, μάτια, δάχτυλα, αντικείμενα.