Υπάρχει μία και μόνο αντικειμενική πραγματικότητα και ποια; Αν ναι, πώς αυτή μπορεί να συλληφθεί από την ανθρώπινη συνείδηση και στη συνέχεια να κοινοποιηθεί στους άλλους; Αυτά τα αρχετυπικά ερωτήματα που απασχόλησαν στοχαστές και φιλοσόφους από την προσωκρατική εποχή και την περίοδο της κλασικής ελληνικής σκέψης (5ος – 4ος αι.), μέχρι τη σχολαστική φιλοσοφία του Μεσαίωνα, το Διαφωτισμό και τα νεότερα χρόνια, αναπτύσoνται ποικιλότροπα σε τέσσερα συναφή επίπεδα, τα οποία αλληλοδιαπλεκόμενα συναπαρτίζουν τον επιστημονικό κλάδο που μπορεί να αποκληθεί Αναλυτική Φιλοσοφία, ή / και Φιλοσοφία της Γλώσσας[1]. Επιμέρους άξονες και ζητούμενα αποτελούν η φύση και το περιεχόμενο που αποδίδονται στην έννοια Λόγος, στη χρήση της γλώσσας ως φορέα του νοήματος σε σχέση με αυτόν, την αναφορικότητα και σημασιοδότηση της γλώσσας και της πραγματικότητας και τελικά τη δυνατότητα επικοινωνίας των ατόμων μεταξύ τους δια της γλώσσας και της ομιλίας[2]. Continue Reading
Παγκόσμιο Θέατρο
Category
-
Η Yποκειμενικότητα της Aντικειμενικής Λογικής στο Θέατρο του Παραλόγου
-
Η φιλοξενία κατά τον Μπρεχτ. Η πορεία της διαλεκτικής στον “Καλό άνθρωπο του Σε-Τσουάν”
Ποιος είναι «Ο καλός άνθρωπος» του Σε-Τσουάν, η ηρωίδα στο ομώνυμο έργο του Μπ. Μπρεχτ και ποια η θέση του μέσα στον θεατρικό και ιδεολογικά κόσμο του γερμανού συγγραφέα;
Η φιλοξενία που προσφέρει αφιλοκερδώς σε θεούς και ανθρώπους, συνιστά αδυναμία ή γενναιοψυχία του χαρακτήρα της; Continue Reading
-
Ο Brecht μέσα στο χρόνο: η πορεία προς ένα διαλεκτικό θέατρο
Το έργο που άφησε ο Brecht έχει τεράστιο όγκο: θεατρικά έργα, ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια, θεωρητικά κείμενα για το θέατρο, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, την τέχνη, την πολιτική, σκηνοθετικές σημειώσεις, ημερολόγιο. Continue Reading
-
Ratio Vs Absurdum και vice versa. Ο “Καλιγούλας” του A. Camus και οι αφετηρίες του “Θεάτρου του Παραλόγου”
Ο όρος «Θέατρο του Παραλόγου» διαθέτει ευρύτατο περιεχόμενο που όμως στερείται συγκεκριμένου νοήματος, αφού σημασιοδοτείται μάλλον αρνητικά σε σχέση με εκείνο που δεν είναι, παρά θετικά, ως προς το συγκεκριμένο που ειδικότερα εκφράζει. Continue Reading
-
«Η κυρά της θάλασσας» : H ουτοπία μιας πραγματικότητας
Ι. Η επισήμανση της λειτουργίας κρυμμένων νόμων που διέπουν την κοινωνική συνύπαρξη των ατόμων, λογικά ερμηνεύσιμων , όπως και οι δεσμεύσεις που θέτει η αστική κοινωνία στην εκδήλωση της ατομικής ελευθερίας , αποτελούν μερικούς από τους κατεξοχήν κοινούς τόπους στα έργα του Ίψεν, που προσεγγίζονται από διαφορετική οπτική κάθε φορά. Continue Reading
-
Το αρχαίο δράμα στις διασταυρώσεις των πολιτισμών. Φορμαλιστική διαπολιτισμικότητα.
Διαπολιτισμικές επιρροές από τις θεατρικές πρακτικές της Ανατολής αναφαίνονται στην ευρωπαϊκή δραματουργία και στη σκηνοθεσία ήδη από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ο Meyerhold, ο Brecht, ο Artaud καταφεύγουν στην ασιατική παράδοση για να ανανεώσουν την τέχνη. Continue Reading
