Η πιο σύγχρονη περίοδος την οποία διανύει το «Θέατρο για ανηλίκους θεατές» από τη δεκαετία του ’90 και μετά, είναι αυτή που βρίσκεται σήμερα στη δημιουργική και συνεχώς εξελισσόμενη φάση, γι’ αυτό και οποιαδήποτε ταξινομική διάθεση και κριτική αποτίμηση είναι ακόμα παρακινδυνευμένες. Continue Reading
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είδους με το οποίο ασχολούμαστε, που συνιστά εννοιολογικό, ιδεολογικό και μορφολογικό του γνώρισμα, είναι ο τρόπος με τον οποίο προβάλλονται και εμφανίζονται σ’ αυτό οι έννοιες της «παιδικότητας» και της «νεότητας», ως ζητούμενα και στόχοι που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον των συγγραφέων. Άλλοτε από ψυχαναλυτικά ερμηνεύσιμους λόγους (έκφραση απωθημένων επιθυμιών, αναπόληση του παρελθόντος, υπεραναπλήρωση), άλλοτε από ιδεολογικές σκοπιμότητες (διαμόρφωση συνειδήσεων στις νέες γενιές) και άλλοτε από απλή διδακτική και συμβουλευτική διάθεση των ενηλίκων προς τους ανηλίκους, αυτοί απευθύνονται στα παιδιά και τους νέους, θεωρώντας ότι η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα συνιστά τους κατεξοχήν (όχι όμως και τους μοναδικούς) αποδέκτες των έργων τους. Continue Reading
Το θέατρο όχι μόνο θεωρητικά από τη φύση που διαθέτει, άλλα και πρακτικά προβάλλει και τελικά υποβάλλει στους αποδέκτες του τον παιδαγωγικό και μορφωτικό του χαρακτήρα. Continue Reading
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951), ένας από τους πολυγραφότερους νεοέλληνες λογοτέχνες, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας και ακάματος εργάτης του λόγου, αφιέρωσε μέρος της πολυσχιδούς δραστηριότητάς του και στη λογοτεχνία που απευθύνεται στα παιδιά,[1] σε μια εποχή που αυτό το είδος βρισκόταν ακόμη υπό διαμόρφωση στην Ελλάδα αναζητώντας τον βηματισμό του μέσα στο ευρύτερο πεδίο της λογοτεχνικής έκφρασης. Continue Reading
Η διδακτορική διατριβή με τίτλο «το ελληνικό Θέατρο για ανήλικους θεατές στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα», συνιστά μία εστιασμένη χωροχρονικά και μεθοδολογικά ερευνητική απόπειρα εξέτασης, ανάλυσης και ανάδειξης των ιδιαίτερων γνωρισμάτων του θεάτρου που παράγεται από ενήλικες επαγγελματίες δημιουργούς της λογοτεχνίας και του δράματος για να καταναλωθεί από ανήλικους θεατές στην Ελλάδα του τελευταίου τέταρτου του 20ου αιώνα. Continue Reading
Η μελέτη προσανατολίστηκε κυρίως στη μελέτη των θεατρικών κωδίκων και σημείων, τη λειτουργία τους και την αισθητική τους παρουσία στο πλαίσιο της παράστασης αλλά και στη λειτουργική χρήση της ιδιαίτερης γλώσσας της μουσικής που αναδεικνύεται καθ΄εαυτήν, ακόμα και στο πλαίσιο του σκηνικού θεάματος. Continue Reading
| Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |||||
© 2015 Theodore Grammatas | θέατρο και Παιδεία | Designed by Vergo
