Theodore Grammatas

Δύο όροι κλειδιά χαρακτηρίζουν την κωμωδία του Αριστοφάνη Θεσμοφοριάζουσες (411 π.Χ.): «μεταθέατρο» και «έμφυλη ταυτότητα». Ο α΄ όρος αναφέρεται στο «θέατρο μέσα στο θέατρο». Ο β΄ στην αναζήτηση του φύλου σε θεατρικά προσωπεία και κοινωνικούς ρόλους. Και τους δύο όρους συνενώνει η έννοια της μίμησης, η οποία διατρέχει το έργο, την κωμωδία ως είδος αλλά και το γένος του θεάτρου καθολικά. Continue Reading

Στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Ε.Κ.Π.Α., η υποκατεύθυνση «Θέατρο και Εκπαίδευση» θα δεχθεί εκ νέου φοιτητές/τριες το ακαδημαϊκό έτος 2018-19. Continue Reading

Πλήθος θεμάτων συνυπάρχουν στην Ορέστεια του Αισχύλου και είναι πολλοί οι μύθοι που αναδύονται στην πρώτη τραγωδία της τριλογίας, τον Αγαμέμνονα. Στους αρχέγονους μύθους ενοφθαλμίζεται η φιλοσοφική-θεολογική οπτική του Αισχύλου για τον κόσμο και το ον και έτσι μύθος και φιλοσοφία συναπαρτίζουν το δραματικό υπέδαφος στο οποίο θεμελιώνεται ο Αγαμέμνων. Continue Reading

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951), ένας από τους πολυγραφότερους νεοέλληνες λογοτέχνες, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας και ακάματος εργάτης του λόγου, αφιέρωσε μέρος της πολυσχιδούς δραστηριότητάς του και στη λογοτεχνία που απευθύνεται στα παιδιά,[1] σε μια εποχή που αυτό το είδος βρισκόταν ακόμη υπό διαμόρφωση στην Ελλάδα αναζητώντας τον βηματισμό του μέσα στο ευρύτερο πεδίο της λογοτεχνικής έκφρασης. Continue Reading

Πώς εμφανίζεται ο χρόνος στο Θέατρο και πώς αυτός εγγράφεται μνημονικά στη συνείδηση του θεατή, όταν η φευγαλέα μοναδική στιγμή της θεατρικής παράστασης παύει πια να υφίσταται και το «άπαξ» της σκηνικής της απόδοσης αποθησαυρίζεται στην παρακαταθήκη παρόμοιων εμπειριών του θεώντος υποκειμένου; Continue Reading