Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951), ένας από τους πολυγραφότερους νεοέλληνες λογοτέχνες, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός της λογοτεχνίας και ακάματος εργάτης του λόγου, αφιέρωσε μέρος της πολυσχιδούς δραστηριότητάς του και στη λογοτεχνία που απευθύνεται στα παιδιά,[1] σε μια εποχή που αυτό το είδος βρισκόταν ακόμη υπό διαμόρφωση στην Ελλάδα αναζητώντας τον βηματισμό του μέσα στο ευρύτερο πεδίο της λογοτεχνικής έκφρασης. Continue Reading
-
Δι’ εορτάς σχολείων και οικογενειών: ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και η συμβολή του στη θεμελίωση του θεάτρου για παιδιά στην Ελλάδα
-
Επιστημονικό Συνέδριο: “Ο χρόνος στο θέατρο. Θεατρική μνήμη ενός άχρονου παρόντος”, Αθήνα 23-25 Μαΐου 2019
Πώς εμφανίζεται ο χρόνος στο Θέατρο και πώς αυτός εγγράφεται μνημονικά στη συνείδηση του θεατή, όταν η φευγαλέα μοναδική στιγμή της θεατρικής παράστασης παύει πια να υφίσταται και το «άπαξ» της σκηνικής της απόδοσης αποθησαυρίζεται στην παρακαταθήκη παρόμοιων εμπειριών του θεώντος υποκειμένου; Continue Reading
-
Για μια αναθεώρηση των εκδηλώσεων πολιτισμού στο σχολείο. Διαδικασίες θεατρικής εμψύχωσης και ρόλος του εκπαιδευτικού.
Αποτελεί διαπίστωση ότι ανέκαθεν η σχολική διαδικασία, η διαδικασία μάθησης και το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις βαθμίδες, από το νηπιαγωγείο μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πάντα έχει στόχο να μεταβιβάσει γνώσεις και πληροφορίες στους νέους, να τους δημιουργήσει τις απαραίτητες δεξιότητες προκείμενου να βρουν ένα επάγγελμα στη ζωή, να ενταχθούν οργανικά μέσα στο κοινωνικό σύνολο αργότερα, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει, να τους καλλιεργήσει ψυχικά, συναισθηματικά και διανοητικά ώστε να δημιουργήσει ολοκληρωμένες ανθρώπινες προσωπικότητες. Continue Reading
-
Τα “Ορφανά”, του Ντένις Κέλι. Ο νόμος της βίας και ο νόμος της οικογένειας.
Συνήθως τον «κακό» σε μια ιστορία τον εντοπίζεις γρήγορα, ώστε εξίσου εύκολα να τοποθετηθείς απέναντι στα δρώμενα. Όχι όμως στα Ορφανά του Ντένις Κέλι, όπου δεν ξέρεις ποιον να κατηγορήσεις και ποιον να απαλλάξεις. Και τούτο γατί ο Κέλι δεν βιάζεται να τα πει όλα εξαρχής. Continue Reading
-
Ratio Vs Absurdum και vice versa. Ο “Καλιγούλας” του A. Camus και οι αφετηρίες του “Θεάτρου του Παραλόγου”
Ο όρος «Θέατρο του Παραλόγου» διαθέτει ευρύτατο περιεχόμενο που όμως στερείται συγκεκριμένου νοήματος, αφού σημασιοδοτείται μάλλον αρνητικά σε σχέση με εκείνο που δεν είναι, παρά θετικά, ως προς το συγκεκριμένο που ειδικότερα εκφράζει. Continue Reading
-
Μπρεχτικό Επικό και Διδακτικό Θέατρο
Κάθε απόπειρα ανάλυσης του έργου του Μπέρτολντ Μπρεχτ και προσπάθεια κατανόησης των εννοιών που άρρηκτα συνδέονται μ’ αυτό, τέτοιες όπως «αποστασιοποίηση» και «ανοικείωση», «επικό» και «διδακτικό» έργο, «διαλεκτικό θέατρο» και «στρατευμένη τέχνη», οφείλουν να αναχθούν στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος αντιμετωπίζει το θέατρο και διατυπώνει μια θεωρία γι αυτό. Continue Reading
