Che fece …. il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Continue Reading
-
“Αυτός που λέει Ναι. Αυτός που λέει Όχι: Μικρή ιστορία για μια σκηνική ανάπλαση”
-
Το ελληνικό θέατρο στον 21ο αιώνα, χρονούμενη ταυτότητα σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον
Το ιταλικό περιοδικό Culture Teatrali (ιστοσελίδα:http://www.cultureteatrali.org/) που διευθύνει ο Marco de Marinis, στο τεύχος αρ.23 (με δημοσίευση το 2014) πρόκειται να κάνει ένα αφιέρωμα στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο, που θα επιμεληθούν οι Θόδωρος Γραμματάς και Gilda Tentorio.
-
Το θέατρο στο σχολείο μέσα από το έργο του Μίλτου Κουντουρά στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης
Η εκπαίδευση, διαμέσου της μακραίωνης ιστορίας της, αναζητά τον αποτελεσματικότερο τρόπο, για να μεταβιβάσει τις αξίες και τα ιδανικά που θεωρεί απαραίτητα για την παιδεία του νέου ατόμου. Continue Reading
-
Η πρόσληψη της αρχαιοελληνικής τραγωδίας στην εποχή της ύστερης νεοτερικότητας. Από τον πολίτη-θεατή της πόλης-κράτους στον θεατή-καταναλωτή της παγκοσμιοποιημένης κοσμόπολης
Το αρχαιοελληνικό δράμα, προϊόν μοναδικής σύνθεσης ποικίλων και κάποτε αντιφατικών παραμέτρων (μυθικός χρόνος και αντικειμενικός χώρος, φιλοσοφικός ορθολογισμός και μυθική συνείδηση, θρησκευτικό υπόβαθρο και εορταστικά έθιμα, τελετουργία και κοινωνική διασκέδαση, παιδευτικό αγαθό και πολιτική συνειδητοποίηση), παραμένει στις μέρες μας ζωντανό θέαμα και αντιπροσωπεύει, μέσα στη διαχρονία του, την έννοια του «κλασικού» καλύτερα ίσως από οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης και πολιτισμού (λογοτεχνία, γλυπτική, ζωγραφική κ.ά.).
-
Διακειμενικότητα και Διακειμενική Σύνθεση
1. Η έννοια της «επίδρασης»
Η αποδοχή και υιοθέτηση τις γνωστής φράσης «παρεθενογένεση δεν υπάρχει στην Τέχνη», τις οδηγεί αυτόματα στον επανακαθορισμό της «γραφής» ως «εγγραφής», «συγγραφής», ή «επανεγγραφής», σημασίες με τις οποίες και μόνο νοηματοδοτείται η λειτουργία του γραπτού έντεχνου λόγου. Continue Reading -
Η εισαγωγή του Θεάτρου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – Γυμνασιο
Για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και συγκεκριμένα το Γυμνάσιο, που ο μαθητής βρίσκεται σε ηλικία κατά την οποία αναπτύσσεται η αφαιρετική σκέψη, θεωρείται αναγκαία η μελέτη αυτοτελών γνωστικών αντικειμένων, η οποία διευκολύνεται από τη σπειροειδή ανάπτυξη της διδακτέας ύλης, ενώ παράλληλα κρίνεται σκόπιμο, μαζί με την αυτοτελή διδασκαλία των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων να διασφαλιστεί και η οριζόντια διασύνδεση των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (Α.Π.Σ.). Continue Reading
