Θεωρία Θεάτρου
Category

  • Η απομυθοποίηση της τραγωδίας συνθήκη του νέου τραγικού

    Η παρουσία της τραγωδίας στην εποχή μας και η διερεύνηση των διαστάσεων που το «τραγικό» ως έννοια μπορεί να προσλάβει στη συνείδηση του σύγχρονου ατόμου της μεταβιομηχανικής και παγκοσμιοποιημένης εποχής, προϋποθέτει  τη γνώση και κατανόηση των βασικών δομικών, μορφολογικών και εννοιολογικών χαρακτηριστικών του στην πρωτογενή τους μορφή και την αρχική τους σύλληψη και διατύπωση, ως εμβληματικών αξιών για αρχαίο δράμα. Continue Reading

    8 Μαρτίου, 2018 • Θεωρία Θεάτρου • Views: 8792

  • «Η Τάξη μας» (“ Nasza Klasa”) του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ .

     Ρέκβιεμ για «τα χρόνια του άχρονου χρόνου»                                    

    ι.  Ιστορία και ιστορικό γεγονός

     

        Ποιό είναι το νόημα της «Ιστορίας» (αν τελικά υπάρχει )και ποιοί οι παράγοντες που το καθορίζουν; Υπάρχει κι αν ναι ποιά είναι  η «ιστορική αλήθεια», η «αντικειμενικότητα» και η «πραγματικότητα» και πώς αυτές προσλαμβάνονται από τη συνείδηση του μεταγενέστερου μελετητή, μια συνείδηση που θεωρεί πια ότι η «αλήθεια» είναι θέμα οπτικής γωνίας πρόσληψής της από τις ψυχο-πνευματικές υποδοχές του κρίνοντος υποκειμένου, άρα τελικά ίσως και να μην υφίσταται η δυνατότητα αποκλειστικά και μόνο μιας ανάγνωσης, αλλά μάλλον «παρανάγνωσης» των δεδομένων; Continue Reading

    25 Μαΐου, 2017 • Θεωρία Θεάτρου, Κριτική Θεάτρου • Views: 6186

  • Θεατρική κριτική και αγορά

    Για κάποιους ο ρόλος του κριτικού είναι να μορφώσει τις μάζες και ο ρόλος των καλλιτεχνών να μορφώσουν τον κριτικό. Για κάποιους άλλους ο μόνος έγκριτος κριτικός είναι το κοινό. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ο κριτικός είναι ο μόνος που δεν πηγαίνει στη «μάχη», αλλά εμφανίζεται αργότερα και πυροβολεί τους τραυματίες. Άλλοι πάλι βλέπουν τον κριτικό σαν ένα ευνούχο σε χαρέμι ανάμεσα σε ωραίες γυναίκες που τις παίρνει μάτι αλλά δεν μπορεί να τις έχει. Continue Reading

    28 Μαρτίου, 2017 • Θεωρία Θεάτρου, Κριτική • Views: 7348

  • Περί Ανατολής και Δύσης με αφορμή το Φεστιβάλ Fadjr

    Είναι γνωστό ότι όσοι κινούνται στο φεστιβαλικό κύκλωμα, ή θέλουν να μπουν σ’ αυτό, περίπου ακολουθούν μια γραμμή που, χωρίς να το επιβάλλει, κατά κάποιον τρόπο προϋποθέτει συρρίκνωση του τοπικού στοιχείου, για το χατίρι ενός όσο γίνεται επικοινωνιακά πιο διευρυμένου σκηνικού λόγου. Continue Reading

    2 Φεβρουαρίου, 2017 • Θεωρία Θεάτρου • Views: 5869

  • Φεστιβάλ και Παγκοσμιοποίηση

    Ποτέ στην ιστορία της η Ευρώπη δεν είχε να επιδείξει τόσο πολλά φεστιβάλ. Και σαν να μην φτάνει αυτό,  κάθε μέρα προστίθενται και νέα. Continue Reading

    6 Ιουλίου, 2016 • Θεωρία Θεάτρου, Νεοελληνικό Θέατρο • Views: 5892

  • Η σκιά του κειμένου στο φως της παράστασης. Κειμενική γραφή –σκηνική μεταγραφή – μνημονική καταγραφή του θεάτρου

    Αν ως παράσταση θεωρήσουμε την «ποιητική της μνημοσύνης», αφού σ’ αυτή συνενώνονται δημιουργικά η μνήμη του συγγραφέα με τη μνήμη του ηθοποιού και η μνήμη του θεατή με τη μνήμη της κοινωνίας, τότε το θέατρο μπορεί να αποκληθεί «τέχνη της μνήμης» , του αναστοχασμού και της επαναληπτικής εμφάνισης του παρελθόντος στο παρόν, άρα της χρονούμενης παρουσίας ενός αχρονικού παρελθόντος, δια της οποίας η πολιτισμική μνήμη (ως συλλογικό προϊόν) εγκιβωτίζεται στην ατομική μνήμη (ως υποκειμενικό δημιούργημα) του θεατή με καθολική αναφορά . Continue Reading

    16 Δεκεμβρίου, 2015 • Θεωρία Θεάτρου • Views: 8180

EnglishGreek