• Το Ελληνικό Θέατρο στον 20ο αιώνα. Συμβολή στην Ιστορία του Νεοελληνικού Θεάτρου.

     

    Στόχος της εργασίας είναι η συστηματική προσέγγιση αι εμβάθυνση της θεατρικής δημιουργίας στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Πρόθεσή μας είναι να παρουσιάσουμε και να αναλύσουμε τα πρότυπα και τις πηγές έμπνευσης των Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων με οποιαδήποτε προέλευση κι αν αυτά έχουν, γηγενή ή ξενόφερτη, παραδοσιακή ή μοντέρνα, δυτική ή ανατολική, ώστε να καταστεί δυνατός ο προσδιορισμός της πρωτοτυπίας και της ιδιαιτερότητάς του. Λόγω της διττής φύσης του θεάτρου, ως δραματικού κειμένου από τη μια και ως σκηνική παράστασης από την άλλη αναπτύσσουμε την κριτική και πραγματοποιούμε την έρευνά μας ταυτόχρονα και στις δύο διαστάσεις. Προσεγγίζουμε δηλαδή και αναλύουμε τη νεοελληνική δραματουργία, αλλά επίσης και τη σκηνική πράξη, πραγματοποιώντας μια παραστασιολογική και παράλληλα κοινωνιολογική ερμηνεία.

    Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η μελέτη μας υπερβαίνει τα παραδοσιακά πλαίσια μιας παράθεσης στοιχείων και πληροφοριών, που χαρακτηρίζουν την απλή ιστοριογραφικού περιεχομένου προσέγγιση και επεκτείνεται στη διάσταση της κοινωνιολογίας του θεάτρου και των πολιτισμικών σπουδών, στην Ελλάδα του περασμένου αιώνα. Επομένως, παράμετροι συνυπάρχουν με δεδομένα που αντλούνται από μια ιστορία της δραματικής γραφής και της σκηνοθεσίας, των προσδοκιών και των συνθηκών πρόσληψης του σκηνικού θεάματος από το κοινό. Continue Reading

    15 Οκτωβρίου, 2017 • Ειδήσεις-Σχολια • Views: 10704

  • Περιπαιχτική «Άλκηστη» στο Δάσος

    Είναι περίεργη όσο και ενδιαφέρουσα η θέση της γυναίκας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Από τη μια στερείται ίσων δικαιωμάτων σε σχέση με τον άνδρα —αφού δεν έχει πρόσβαση στην Αγορά, μα ούτε και στο δημόσιο Λόγο, καταδικασμένη να «διαφεντεύει» στο σπίτι ακονίζοντας την τεχνική του small talk, του κουτσομπολιού και της κρεβατομουρμούρας, μιας και τα μεγάλα και σοβαρά δεν της ανήκουν,– και από την άλλη, εντυπωσιάζει με την παρουσία της στη δραματική λογοτεχνία της εποχής.

    Continue Reading

    20 Σεπτεμβρίου, 2017 • Κριτική, Κριτική Θεάτρου • Views: 4102

  • «Η κυρά της θάλασσας» : H ουτοπία μιας πραγματικότητας

    Ι. Η επισήμανση της λειτουργίας  κρυμμένων νόμων που διέπουν την  κοινωνική συνύπαρξη των ατόμων, λογικά ερμηνεύσιμων , όπως και οι δεσμεύσεις που θέτει η αστική κοινωνία στην εκδήλωση της ατομικής ελευθερίας , αποτελούν μερικούς από τους κατεξοχήν κοινούς τόπους στα έργα του Ίψεν, που προσεγγίζονται από διαφορετική οπτική κάθε φορά. Continue Reading

    18 Σεπτεμβρίου, 2017 • Ιστορία Θεάτρου, Παγκόσμιο Θέατρο • Views: 12541

  • “Η τάξη μας” του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, Εθνικό Θέατρο, Σημείωμα Σκηνοθέτη

    Δέκα μαθητές μιας τάξης μιας μικρής πολωνικής πόλης καλούνται στη σκηνή για μια ιδιότυπη συνομιλία με την Ιστορία. Συγκεκριμένα με τα ιστορικο-κοινωνικά γεγονότα που σημάδεψαν και καθόρισαν τη ζωή τους και που ηθελημένα ή μη τους μετέτρεψαν σε θύτες και θύματα. Continue Reading

    16 Ιουνίου, 2017 • Ειδήσεις-Σχολια • Views: 7019

  • Πρόγραμμα Διημερίδας “Από τη σελίδα στην οθόνη”, 9-10 Ιουνίου 2017, Μαράσλειο Διδασκαλείο

    “Από τη σελίδα στην οθόνη”

    Προσεγγίσεις στις σχέσεις Λογοτεχνίας και Κινηματογράφου

    Παρασκευή 9 Ιουνίου

    17.30 – 18.00 Προσέλευση, εγγραφές
    18.00 – 18.30 Έναρξη -Χαιρετισμοί
    Χαιρετισμός του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του ΕΑΠ καθηγητή κ. Βασίλη Καρδάση
    Χαιρετισμός του Προέδρου του Μαρασλείου, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου κ. Θόδωρου Γραμματά Continue Reading

    30 Μαΐου, 2017 • Ειδήσεις-Σχολια • Views: 7443

  • «Η Τάξη μας» (“ Nasza Klasa”) του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ .

     Ρέκβιεμ για «τα χρόνια του άχρονου χρόνου»                                    

    ι.  Ιστορία και ιστορικό γεγονός

     

        Ποιό είναι το νόημα της «Ιστορίας» (αν τελικά υπάρχει )και ποιοί οι παράγοντες που το καθορίζουν; Υπάρχει κι αν ναι ποιά είναι  η «ιστορική αλήθεια», η «αντικειμενικότητα» και η «πραγματικότητα» και πώς αυτές προσλαμβάνονται από τη συνείδηση του μεταγενέστερου μελετητή, μια συνείδηση που θεωρεί πια ότι η «αλήθεια» είναι θέμα οπτικής γωνίας πρόσληψής της από τις ψυχο-πνευματικές υποδοχές του κρίνοντος υποκειμένου, άρα τελικά ίσως και να μην υφίσταται η δυνατότητα αποκλειστικά και μόνο μιας ανάγνωσης, αλλά μάλλον «παρανάγνωσης» των δεδομένων; Continue Reading

    25 Μαΐου, 2017 • Θεωρία Θεάτρου, Κριτική Θεάτρου • Views: 6955

EnglishGreek