• “Vangelis Παπαθανασίου. Ο Μύθος της αιώνιας επιστροφής”

    InMemoriam

    «Μουσικήν ποίει και εργάζου».

    Αυτή η προτροπή του «δαιμονίου» προς τον Σωκράτη, όπως μας μαρτυρεί ο Πλάτων στον «Φαίδωνα», εναρμονίζεται πλήρως με την «περίπτωση» του Vangelis Παπαθανασίου. «Μουσική» όμως, όχι όπως την εννοούμε μέσα από τους ποικίλους, περίτεχνους και καθιερωμένους εκφραστικούς της κώδικες από την εποχή του Παλεστρίνα μέχρι σήμερα, με τις νότες και τα διαστήματα, τις μελωδικές κλίμακες και τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, που εγκλωβίζουν, εγκιβωτίζουν και τελικά αποδυναμώνουν τη δημιουργική πνοή της, αλλά ως συμπαντική έκφραση των σπερματικά εγγεγραμμένων σ’ αυτή δυνάμεων, η απελευθέρωση ή έστω απλή κατανόηση των οποίων προκαλεί την αίσθηση του μέλους και της αρμονίας, του κάλλους και της ευδαιμονίας στον άνθρωπο.

    Continue Reading

    31 Μαΐου, 2022 • Ειδήσεις-Σχολια • Views: 1131

    Read More

  • Values Across Space and Time: Αποτελέσματα έρευνας κοινού. Σύντομη έκθεση ευρημάτων B΄ φάσης μελέτης

    Το αρχαίο δράμα αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο, το παρόν και το παρελθόν. Πέρα από τα όποια αισθητικά και καλλιτεχνικά πλαίσια δια των οποίων μορφοποιείται και επικοινωνεί με το σύγχρονο κοινό δια της σκηνικής του απόδοσης (ως θεατρική  παράσταση), οι αξίες του μετουσιώνουν και αναπαριστούν το διαχρονικό και το παγκόσμιο στην πολιτισμική δημιουργία.  Αντιπροσωπεύει το όραμα της σύλληψης και έκφρασης αξιών όπως ελευθερία, δημοκρατία, διάλογος, ανθρώπινα δικαιώματα κ.ά. σε συγκεκριμένο ιστορικό χώρο και  χρόνο, που συναντώνται όμως  και  σήμερα, ενώ διαχρονικά καθορίζουν τον πολιτισμό, τα ιδανικά και τα ιδεώδη του ανθρώπου.

    Continue Reading

    11 Απριλίου, 2022 • Ειδήσεις-Σχολια • Views: 982

    Read More

  • Values Across Space and Time: Αποτελέσματα A’ Φάσης Έρευνας Κοινού

    Το αρχαίο δράμα παραμένει στις μέρες μας ζωντανό θέαμα και αντιπροσωπεύει μέσα στη διαχρονία του την έννοια του «κλασικού». Στην τεράστια διαδρομή του στον χρόνο, έχει πλέον χάσει τον καθαρά ελληνοκεντρικό χαρακτήρα του και  έχει αποκτήσει διαστάσεις παγκοσμιότητας. Ο υπαινικτικός και αλληγορικός λόγος με τον οποίο προσεγγίζεται η βία, η εξουσία, η φιλοδοξία, η προσωπική ευθύνη για τις καταστάσεις, ο σεβασμός προς τους θεούς κ.ά. απομακρύνει την αρχαία τραγωδία από τον στόχο μιας πιστής αναπαράστασης γεγονότων και προσώπων της ιστορίας,  πλησιάζει όμως και υλοποιεί το όραμα της σύλληψης και της έκφρασης του καθολικού, του συλλογικού και του διαχρονικού. Έτσι,  μπορεί παντού και πάντα να αναδεικνύει θέματα όπως το αδιέξοδο της βίας, της αλαζονείας, το παράλογο και το ανώφελο του πολέμου, την ματαιοδοξία και την υπεροψία των ισχυρών, το «ήθος» των αδύναμων κ.ά.

    Continue Reading

    5 Απριλίου, 2022 • Αρχαίο Δράμα, Θεωρία Θεάτρου, Ιστορία Θεάτρου • Views: 1371

    Read More

  • Θεατρικό εργοτάξιο ανακυκλώσεων, μπότοξ και influencers

    Η πρακτική της ανακύκλωσης είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η ιστορία του ανθρώπου. Το ότι απασχολεί τόσο πολύ στις μέρες μας είναι γιατί η αναπαραγωγική δυναμική της νέας τεχνολογίας είναι όντως πρωτόγνωρη, σε σημείο να υποστηρίζουμε, χωρίς να υπερβάλλουμε, ότι όλα πλέον είναι δυνάμει ανακυκλώσιμα: από πλαστικά, χαρτιά, σιδηρικά, σκουπίδια, φαγητά, μέχρι ιδέες, συμπεριφορές, γούστο, κείμενα, παραστάσεις, σκηνοθεσίες, ιδεολογίες, τεχνικές. Ακόμη και τα συστατικά του μέχρι πρότινος θεϊκού δημιουργήματος (ο άνθρωπος), έχουν περάσει πλέον στη δικαιοδοσία της υψηλής τεχνολογίας.

    Continue Reading

    5 Μαρτίου, 2022 • Θεωρία Θεάτρου, Παγκόσμιο Θέατρο • Views: 1375

    Read More

  • Το μετέωρο βήμα μιας αναζήτησης. Για μια ανάγνωση της ελληνικότητας ως ιδεολογικού στερεότυπου – Μέρος ΙI

    Πρωταρχικό ρόλο στις επιλογές των συγγραφέων και των ανθρώπων του θεάτρου γενικότερα (αντίστοιχα βέβαια με τις επιταγές και τις αναμονές του κοινού) παίζει, άλλοτε με φανερό και άλλοτε με λανθάνοντα τρόπο, η διαρκής και έμμονη ανάγκη που διατρέχει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της για καθορισμό της πολιτισμικής φυσιογνωμίας και προσδιορισμό της ταυτότητάς της, τόσο με τρόπο αποφατικό, όσο και καταφατικό, σε σχέση με την ταυτοσημία αλλά και την ετερότητά της. Αυτός είναι ο γνώμονας που σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζει τις επιλογές της και αυτό αποτελεί ζητούμενο που οριοθετεί την πορεία της κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

    Continue Reading

    28 Φεβρουαρίου, 2022 • Ιστορία Θεάτρου, Νεοελληνικό Θέατρο • Views: 1249

    Read More

  • Το μετέωρο βήμα μιας αναζήτησης. Για μια ανάγνωση της ελληνικότητας ως ιδεολογικού στερεότυπου – Μέρος Ι

    Η αναζήτηση, ο εντοπισμός και η διαπίστωση του εθνικού, του γηγενούς, της ταυτότητας σε μια επιμέρους ή συνολική έκφραση της πολιτιστικής δημιουργίας ενός ευρύτερου συνόλου (έθνους/λαού), δεν μπορεί να γίνει παρά διττά και αμφίδρομα. Από τη μια, ως προς ένα αποφατικό τρόπο, με την κατανόηση του διαφορετικού και της ετερότητας που διακρίνει την άποψη που τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας διατυπώνουν σχετικά με το άλλο, το ανοίκειο σ’ αυτά και από την άλλη, ως προς ένα καταφατικό τρόπο προσέγγισης του ζητουμένου,  με την άποψη, που σύστοιχα διατυπώνουν σε αναφορά προς ένα εμείς, που περιλαμβάνει και τη δική τους δημιουργία.

    Continue Reading

    23 Ιανουαρίου, 2022 • Ιστορία Θεάτρου, Νεοελληνικό Θέατρο • Views: 1402

    Read More

EnglishGreek