Η δραματοποίηση, εκτός του ότι αποτελεί μια τάση στο σύγχρονο θέατρο, εκφράζοντας κατ’ άλλους το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η δραματική γραφή στην μετά το «παράλογο» εποχή, που συμβατικά αποκαλείται «μεταμοντέρνα», ενώ κατ’ άλλους αποτελεί συνέπεια της υποκατάστασης του γραπτού κειμένου από την εικόνα και της αντίστοιχης οπτικοποίησης του λόγου, συνιστά μια νέα διδακτική πραγματικότητα στο σχολείο, που δυναμικά εξελίσσεται σε σύγχρονη μεθοδολογία, που έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες παιδαγωγικές μεθόδους διδασκαλίας. Continue Reading
Ιανουάριος, 2020
Archive
-
Η συμβολή της Δραματοποίησης στην καλλιέργεια της Φιλαναγνωσίας
-
Μια Πλατεία που θα μπορούσε να είναι μεγάλη εάν…
Εν αρχή δυο μεγάλα αγκάθια
Η επιτυχία ή αποτυχία μιας παράστασης, για να εκτιμηθεί σωστά, πρέπει να ιδωθεί και σε σχέση με ένα πλέγμα πραγμάτων που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: α) την περιοχή (και σκηνή) όπου παρουσιάζεται και β) το ίδιο το θέαμα, δηλ. τον βαθμό δυσκολίας του. Και θεωρώ ότι η σκηνή της Μονής Λαζαριστών, η οποία επελέγη από τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ Γιάννη Αναστασάκη για να φιλοξενήσει τη Μεγάλη πλατεία του Νίκου Μπακόλα, ήταν, κατά τη γνώμη μου, μια πολύ ενδιαφέρουσα, τολμηρή όσο και αναμφίβολα υψηλού κινδύνου πρόκληση. Continue Reading
-
Η Yποκειμενικότητα της Aντικειμενικής Λογικής στο Θέατρο του Παραλόγου
Υπάρχει μία και μόνο αντικειμενική πραγματικότητα και ποια; Αν ναι, πώς αυτή μπορεί να συλληφθεί από την ανθρώπινη συνείδηση και στη συνέχεια να κοινοποιηθεί στους άλλους; Αυτά τα αρχετυπικά ερωτήματα που απασχόλησαν στοχαστές και φιλοσόφους από την προσωκρατική εποχή και την περίοδο της κλασικής ελληνικής σκέψης (5ος – 4ος αι.), μέχρι τη σχολαστική φιλοσοφία του Μεσαίωνα, το Διαφωτισμό και τα νεότερα χρόνια, αναπτύσoνται ποικιλότροπα σε τέσσερα συναφή επίπεδα, τα οποία αλληλοδιαπλεκόμενα συναπαρτίζουν τον επιστημονικό κλάδο που μπορεί να αποκληθεί Αναλυτική Φιλοσοφία, ή / και Φιλοσοφία της Γλώσσας[1]. Επιμέρους άξονες και ζητούμενα αποτελούν η φύση και το περιεχόμενο που αποδίδονται στην έννοια Λόγος, στη χρήση της γλώσσας ως φορέα του νοήματος σε σχέση με αυτόν, την αναφορικότητα και σημασιοδότηση της γλώσσας και της πραγματικότητας και τελικά τη δυνατότητα επικοινωνίας των ατόμων μεταξύ τους δια της γλώσσας και της ομιλίας[2]. Continue Reading
