Δύο όροι κλειδιά χαρακτηρίζουν την κωμωδία του Αριστοφάνη Θεσμοφοριάζουσες (411 π.Χ.): «μεταθέατρο» και «έμφυλη ταυτότητα». Ο α΄ όρος αναφέρεται στο «θέατρο μέσα στο θέατρο». Ο β΄ στην αναζήτηση του φύλου σε θεατρικά προσωπεία και κοινωνικούς ρόλους. Και τους δύο όρους συνενώνει η έννοια της μίμησης, η οποία διατρέχει το έργο, την κωμωδία ως είδος αλλά και το γένος του θεάτρου καθολικά. Continue Reading
Κριτική
Category
-
Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη “Η γιορτή της αντιστροφής”
-
Τα «λάθη» του Αισχύλου- Αγαμέμνων στην Επίδαυρο
Πλήθος θεμάτων συνυπάρχουν στην Ορέστεια του Αισχύλου και είναι πολλοί οι μύθοι που αναδύονται στην πρώτη τραγωδία της τριλογίας, τον Αγαμέμνονα. Στους αρχέγονους μύθους ενοφθαλμίζεται η φιλοσοφική-θεολογική οπτική του Αισχύλου για τον κόσμο και το ον και έτσι μύθος και φιλοσοφία συναπαρτίζουν το δραματικό υπέδαφος στο οποίο θεμελιώνεται ο Αγαμέμνων. Continue Reading
-
Τα “Ορφανά”, του Ντένις Κέλι. Ο νόμος της βίας και ο νόμος της οικογένειας.
Συνήθως τον «κακό» σε μια ιστορία τον εντοπίζεις γρήγορα, ώστε εξίσου εύκολα να τοποθετηθείς απέναντι στα δρώμενα. Όχι όμως στα Ορφανά του Ντένις Κέλι, όπου δεν ξέρεις ποιον να κατηγορήσεις και ποιον να απαλλάξεις. Και τούτο γατί ο Κέλι δεν βιάζεται να τα πει όλα εξαρχής. Continue Reading
-
Περιπαιχτική «Άλκηστη» στο Δάσος
Είναι περίεργη όσο και ενδιαφέρουσα η θέση της γυναίκας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Από τη μια στερείται ίσων δικαιωμάτων σε σχέση με τον άνδρα —αφού δεν έχει πρόσβαση στην Αγορά, μα ούτε και στο δημόσιο Λόγο, καταδικασμένη να «διαφεντεύει» στο σπίτι ακονίζοντας την τεχνική του small talk, του κουτσομπολιού και της κρεβατομουρμούρας, μιας και τα μεγάλα και σοβαρά δεν της ανήκουν,– και από την άλλη, εντυπωσιάζει με την παρουσία της στη δραματική λογοτεχνία της εποχής.
-
«Η Τάξη μας» (“ Nasza Klasa”) του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ .
Ρέκβιεμ για «τα χρόνια του άχρονου χρόνου»
ι. Ιστορία και ιστορικό γεγονός
Ποιό είναι το νόημα της «Ιστορίας» (αν τελικά υπάρχει )και ποιοί οι παράγοντες που το καθορίζουν; Υπάρχει κι αν ναι ποιά είναι η «ιστορική αλήθεια», η «αντικειμενικότητα» και η «πραγματικότητα» και πώς αυτές προσλαμβάνονται από τη συνείδηση του μεταγενέστερου μελετητή, μια συνείδηση που θεωρεί πια ότι η «αλήθεια» είναι θέμα οπτικής γωνίας πρόσληψής της από τις ψυχο-πνευματικές υποδοχές του κρίνοντος υποκειμένου, άρα τελικά ίσως και να μην υφίσταται η δυνατότητα αποκλειστικά και μόνο μιας ανάγνωσης, αλλά μάλλον «παρανάγνωσης» των δεδομένων; Continue Reading
-
Θεατρική κριτική και αγορά
Για κάποιους ο ρόλος του κριτικού είναι να μορφώσει τις μάζες και ο ρόλος των καλλιτεχνών να μορφώσουν τον κριτικό. Για κάποιους άλλους ο μόνος έγκριτος κριτικός είναι το κοινό. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ο κριτικός είναι ο μόνος που δεν πηγαίνει στη «μάχη», αλλά εμφανίζεται αργότερα και πυροβολεί τους τραυματίες. Άλλοι πάλι βλέπουν τον κριτικό σαν ένα ευνούχο σε χαρέμι ανάμεσα σε ωραίες γυναίκες που τις παίρνει μάτι αλλά δεν μπορεί να τις έχει. Continue Reading
